Manifest

In Den Bosch wonen initiatiefrijke jongeren en is er een goede structuur om hen van ruimte voor experiment te voorzien. 

Met name Cityboost, School des Levens en een welwillend cultureel werkveld bieden jongeren, met maatschappelijk betrokken plannen, kansen om talent te ontwikkelen.

Jongeren ondernemen, brengen samen en maken ruimte voor discours over wat drukt op onze samenleving. Op verschillende manieren doen jongeren dit. Onder andere door het maken van producten en het optuigen van evenementen. 

In het zetten van de stap om initiatief te nemen, spreken jongeren over het dragen van verantwoordelijkheid, het vergroten van eigen realisatiekracht en het aangaan van verbinding met initiatiefnemers. 

Op het moment zijn er in Den Bosch veel Community’s voortgekomen uit deze ondersteunende structuur. In de geest van ontwikkeling ervaren veel van deze community’s een plafond. Dat kan komen doordat de begeleiding stopt, een volgende stap in financiering te groot is, of er simpelweg ruimte moet gemaakt worden voor nieuwe aanwas. 

Wat doen we met de bestaande community? Welk pad bieden we hen? Hoe kan een community meer aanspraak doen op zelfvoorzienendheid om zo continuïteit te bereiken?

Vanuit deze vragen schreef ik namens de School Des Levens een aanvraag om dit te onderzoeken en uit te werken in een manifest.

Samen met Robin Govaart ben ik in gesprek gegaan met 14 community’s in Den Bosch, met nagenoeg alle culturele huizen van Den Bosch en de Gemeente. 

In deze gesprekken hebben we het gehad over talentontwikkeling, waar de groei van jonge initiatiefnemers stokt, en wat de verwachtingen van de ander zijn ten opzichte van eigen verantwoordelijkheden. 

Door zowel de verwachtingen als eigen verantwoordelijkheden te uiten, gingen we voorbij aan de alledaagse kan wel/ kan niet gedachtes en voerden we een gesprek wat essentieel is voor een opbouwende relatie met jongvolwassenen.

Wat verwacht je van de ander? Wat kan de ander van jou verwachten?

Momenteel zijn we samen een groep jonge ontwerpers, in bedrijf de liefde, het manifest nog aan het opmaken. 

Wel hebben we de speerpunten al online staan, check het via de onderstaande link:

https://www.diyfestival.nl/manifest/ 

Publicatie van het gehele manifest volgt nog, 

Stay tuned :)

Foto’s van het overhandigen van de speerpunten aan:

Wethouder Mike van der Geld & Hoofd Cultuur gemeente ‘s-Hertogenbosch Jeroen van der Zweth

Stichting STOOM

In de zomer van 2023 kwam ik Floris Kimpel tegen tijdens een rondleiding door het Werkwarenhuis. We kenden elkaar niet, we kwamen daar voor iets anders en toch raakten we aan de praat over plannen, ideeën en dromen.

Beiden wilden we iets betekenen voor de nacht in Den Bosch. Hoe we dat wilden waren we het veelal met elkaar eens.

Een community om de nachtculturele voedingsbodem bottom-up te organiseren.

Zonder ook maar een enkele zin te spenderen aan “Hey, wie ben jij eigenlijk?” spraken we af, werkten we aan een concept, een plan en gingen we aan de slag. Constant verzeilde we in het dromen over wat we gingen bereiken, waar we naartoe willen werken. Floris noemde het reverse-engineering en ik voelde me daar wel lekker bij.

Tot op de dag van vandaag werken we aan doelen en zetten we stappen vooruit. Zo zijn we in het pilot jaar, 2024, gestart met het geven van cursussen, workshops, het organiseren van Open Deck avonden en het opzetten van evenementen om beginnende dj’s te voorzien van een podium en uitdaging. 

Om mee te doen in de community is het enige wat we verwachten: motivatie. Zo hebben we, onder andere, een vuilnisman, een chirurg assistent, een lerares en een kapper opgeleid tot dj. Onze criteria is dat je absoluut niks weet over draaien, maar het wel graag wilt leren. In tien weken ben je dj, te boeken om een feest te maken. 

We hebben een succesvol pilot jaar gehad met vier keer meer animo dan plek en dat hebben we mede te danken aan een goed georganiseerde springplank in onze stad Den Bosch. 

S/O en dankjewel naar de Gemeente ‘s-Hertogenbosch, Willem Twee, Stichting Werkwarenhuis en World Skate Center, voor de nodige ondersteuning en ruimte om te beginnen. 

Op het moment zijn de plannen voor 2025 geschreven en gaan we, met ambitie om meer te doen én meer voor elkaar te krijgen, verder.

Je hoort nog van me.

In 2022 belde Juud mij om te vertellen dat ze zwanger was. Wonend in een antikraak woning, pas een jaar werkzaam als projectmedewerker en halverwege een bachelor toegepaste filosofie, zei ik, op 25 jarige leeftijd, ja tegen mijn nu zoon Ted Ellie Vollebergh. Iets wat op het moment onverantwoord voelde, voelde gelijktijdig als een droom die uitkomt. 

Het was en is rijkelijk om vader te zijn. Toch bleef ik dromen over ondernemen, mijn eigen zaak optuigen en ontdekken van wat ik kan bereiken. Ook dit was niet altijd verzoenbaar met mijn verantwoordelijkheden als vader. Die wens, die drijfveer om voor mijzelf te beginnen, kon ik niet negeren.

Dat deed ik ook niet. Ik begon met freelance opdrachten als programmeur bij Club W & als programmeur Jong & Participatie bij Stichting Werkwarenhuis. Al snel startte ik wat nu Stichting STOOM heet en deed ik freelance opdrachten voor de School Des Levens. Nu sta ik op het punt om mijn gecertificeerde opleidingen tot practitioner coach te vertalen naar een eigen coachpraktijk. 

Het is veel werk geweest. Ik heb stappen gezet in mijn ontwikkeling en m’n onderliggend zelfvertrouwen is gegroeid. Waar het af en toe moeilijk was, kan ik mezelf geen waardevoller kado bedenken dan deze periode van ambitie, uitdaging, onrust en vermoeidheid.

Ik werk aan mezelf, waar ik verschil kan maken en het nodige heb te initiëren.

Om dit te etaleren heb ik een website gemaakt. 

Check het uit :)